Uważaj, jak żartujesz w sieci

Przekonała się o tym ostatnio firma Danone. Niewinny żarcik zamieszczony na fanpage Małego Głoda na Facebooku o tym, jak Mały Głód zamyka w szafie swojego przyjaciela komara, a potem oddaje go do schroniska, wywołał w sieci prawdziwą burzę. Posypała się lawina krytycznych komentarzy, sprawą zainteresowały się media, firma usunęła wpis ze swojej strony i publicznie się pokajała. Jakiś czas temu podobnej sytuacji doświadczył Play, który w swojej reklamie zamieszczonej na Demotywatorach, również żartował z oddawania zwierząt do schronisk. Jego kampania reklamowa musiała zostać zdjęta na skutek protestów. Niektóre osoby mówią, że to przewrażliwienie, że żart, że przesada, aby zaraz usuwać reklamy i przepraszać. Polemizowałabym. Po pierwsze dlatego, że język, jakim się posługujemy, też w jakiś sposób określa naszą rzeczywistość. Jeśli zaczniemy żartować z oddawania zwierząt do schronisk, pytanie, czy lekkie potraktowanie tego tematu nie nasili problemu. Skoro się z tego żartuje, no to znaczy, że można? Po drugie dlatego, że wciąż pełno jest przypadków okrucieństwa wobec zwierząt w sieci. Ostatnie dwa przypadki - nastolatka topiąca szczeniaki w rzece czy kobieta wrzucająca kota do kosza na śmieci. Filmiki dokumentujące zdarzenia błyskawicznie obiegły sieć i spotkały się z ostrą reakcją internautów. Dzięki ich interwencji udało się namierzyć obydwie sprawczynie i przekazać informacje lokalnej policji. Kobiety odpowiedzą za swoje czyny.

Podczas czytania komentarzy do tych spraw nasuwa się jednak pytanie, czy obrońcy zwierząt nie są niejednokrotnie bardziej agresywni i okrutni niż osoby, które zwierzęta dręczyły (lub też z tego żartowały)? Gdzie leży granica wyrażania oburzenia?